Çok uzun süredir mizah dergilerini kaçırmadan okuyorum. Örneğin Penguen ve Uykusuz dergilerini ilk çıktıklarından beri hiç kaçırmadım. Hatta askerdeyken kaçırdığım sayıları da dönüşte topluca alıp okudum. Bu ilginin sonucunda da kendi çapımda bir karikatür kültürü edindim.
Salih Memecan’ı da 1990’ların başından beri hatırlıyorum. Karikatürleri Sabah gazetesinde ilk yayınlanmaya başladığında çokça çıplak kadın çizip bunun üzerinden espri ürettiği için muhafazakar kesimden tepki aldığı aklımda kalmış.
Salih Memecan’ın bugünkü karikatürlerinde ise temel bir sorun var. Bir insan o an iktidarda olan partiden bir milletvekiliyle evlenebilir. İktidar partisinin yandaşlığını yapan bir gazetede çalışıyor da olabilir. Bunlar normal şeyler. Ancak çizdiği karikatürlerde iktidar methiyyeleri düzüp her şeyi tozpembe gözterme çabası içindeseyse o normal değil işte. Çünkü karikatür sanatı, özü ve amacı itibariyle içerisinde bir kinaye ve muhalif duruş barındırır. İktidarı övme aracı olarak çizdiğiniz şeyler karikatür değildir.
Bu bir karikatür değildir çünkü hayatın gerçeklerini yansıtmaktan uzak, sadece övgü alma kaygısıyla yapılmış bir çizim. Ne kadar mizah barındırdığını ise size bırakıyorum.
Benim bu konuda diyeceğim şudur: Salih Memecan madem özel hayatı ile işini birbirinden ayıramıyor, herkese hitap ettiğini iddia eden ulusal bir gazete yerine AKP’nin yayın organlarında (bültenlerde vb.) çizim yapabilir. Hem içerisindeki AKP hayranlığı işi yapmasında büyük avantaj sağlayacaktır, hem de böyle bir iş, bir karikatürist olma iddiasından sıyrılmasını sağlayacaktır.