Bugün kan verdim. Kızılay’ın fabrikaya kurduÄŸu çadır ile kan bağışı imkanı ayağımıza gelmiÅŸ oldu. Kan verme konusunda baya tecrübeliyim, kaçıncı kan bağışım olduÄŸunu bile hatırlamıyorum. Ayrıca kan vermenin zirvesi kabul ettiÄŸim “trombosit verme” eylemini bile gerçekleÅŸtirdim geçmiÅŸte.
Kan bağışım karşılığında bir Kızılay sodası, bir çokoprens, bir de üzerinde yukarıdaki logo bulunan sticker hak ettim. Birilerinin sağlığına katkıda bulunduğunu bilmek güzel bir duygu.
Kan vermeler bana her seferinde Salih’le (Deniz) geleneselleÅŸtirmeye çalıştığımız kan bağışlarımızı hatırlatıyor. En aktif Leo yıllarımızda (özellikle Salih’in LYÇ baÅŸkanı olduÄŸu dönemde ön plana çıkmıştı), Dünya Leo Günü olan 5 aralıkta Kızılay’a gidip kan bağışlıyorduk. Genellikle açılışı da Salih’le birlikte ikimiz yapıyorduk. Kahvaltıyı müteakip buluÅŸup Alsancak’ta Åžehit Nevres Bulvarı’nın giriÅŸindeki Kızılay Kan Merkezi’ne gidiyorduk. Kanımızı bağışladıktan sonra ikram ettikleri kurabiye ile viÅŸne suyunu miÄŸdeye indirip çıkıyorduk. Oradan sonra vücudumuzun kaybettiÄŸi enerjiyi telafi etmek için Ä°zmir Sineması’nın yanındaki Bolulu Hasan Usta’ya giderek kocaman birer kaymaklı ekmek kadayıfı yiyorduk. :) Hak etmediÄŸimizi kim söyleyebilir?
