Mizah dergileriyle tanışmam 15 yaşımda oldu. Bazı sınıf arkadaşlarım dergileri okula getirip teneffüslerde okuyorlardı. Sonra da dergiler elden ele geziyordu. O dönemde en popüler olanlar haftalık LeMan ile aylık Lemanyak’tı. En popüler karikatüristler de Selçuk Erdem ile Erdil Yaşaroğlu’ydu. Erdil…
Daha fazla
En sevdiğim karikatüristlerden Umut Sarıkaya uzun süredir kurucularından olduğu Uykusuz dergisinde yazmıyor ve çizmiyordu. Uzun süreden kastım; aylardır. Ne dergide, ne de internette falan nereye kaybolduğuyla ilgili bilgi bulamayıp herkes gibi ben de meraklandım. Uzun süreli yokluğunun sebebi ortaya çıktı:…
Daha fazla
Fırat Budacı’nın Uykusuz’un 8 Mayıs 2014 tarihli sayısındaki yazısı ÇAY VE SIKINTI Bu bir zulüm. İnsan ırkının ortalama boyunu ve kalça anatomisini hiçe sayan hasır bir taburede oturuyorum, şehrin merkezinde olmama rağmen önümde bakır bir sini var ve dört yanım…
Daha fazla
Gezi olaylarının en belirgin özelliklerinden biri eylemcilerin kullandıkları mizahtı. Mizah, eylemciler için o kadar büyük bir silahtı ki önceki yüzyıldan kalma kişilerden oluşan hükümet, olayların başından sonuna kadar saçmalamak durumunda kaldı. Bunun en güzel örneklerinden birine daha eylemlerin ilk günlerinde…
Daha fazla
Çok uzun süredir mizah dergilerini kaçırmadan okuyorum. Örneğin Penguen ve Uykusuz dergilerini ilk çıktıklarından beri hiç kaçırmadım. Hatta askerdeyken kaçırdığım sayıları da dönüşte topluca alıp okudum. Bu ilginin sonucunda da kendi çapımda bir karikatür kültürü edindim. Salih Memecan’ı da 1990’ların…
Daha fazla