Otomobille Yunanistan Gezisi Hazırlıkları

Yunanistan’ı görmek eskiden beri hayalimdi. Çünkü bize bu kadar benzeyen başka bir coğrafya, başka bir millet olmadığını düşünüyorum ve benzerliklerimiz ile farklarımızı yerinde görmek istiyordum. Hem insan dünyayı görmeye önce kendi ülkesinden başlamalı ve sonra da komşularıyla devam etmeli değil mi?

Ben gezinin arabayla olanını severim. Kimseye bağlı kalmadan, uzak-yakın dert etmeden, istediğin yeri pas geçip istediğin yerde durarak özgürce gezmenin yolu otomobil. Yunanistan da burnumuzun dibinde olduğundan, kendisi zaten nispeten küçük bir ülke olduğundan ve yollarının çoğu otoyol olduğundan arabayla gezmek için biçilmiş kaftan.

Nihayet Ekim 2013′teki kurban bayramı tatilinde bu hayalimi gerçekleştirebildim. Dört kişi, tek arabayla güzel bir gezi gerçekleştirdik, güzel anılarla döndük. Bu yazıda gezimizin öncesindeki hazırlıkları anlatacağım. Sonra da oradaki her bir günümüzü ayrı bir yazı olarak anlatacağım.

Herkesin bildiği üzere Yunanistan bir AB ülkesi ve eğer Türkseniz AB topraklarına girebilmek için Schengen vizesine veya vize gerektirmeyen türde bir pasaporta (örneğin yeşil pasaport) ihtiyacınız var. Bunlar zaten herkesçe bilinen şeyler, biz otomobille yurtdışı yolculuğu yapmaya ve Yunanistan’a odaklanalım.

Yurtdışına adım atmadan önce arabanıza bir uluslararası trafik sigortası yaptırmanız gerekiyor. Halk arasında “yeşil sigorta” veya “yeşil poliçe” olarak da biliniyor. Sigorta acentelerinin hepsi yapıyor diye biliyorum. Fiyatı her yerde sabit: 63€.

Yeşil sigorta bizdeki zorunlu trafik sigortasının karşılığı. Yani bir kaza yapmanız durumunda sadece karşı tarafın hasarını karşılıyor, sizinkini karşılamıyor. Eğer kendi tarafınızdaki hasarlar için de kafanızın rahat olmasını istiyorsanız kasko poliçenize yurtdışı kapsamı eklettirmeniz gerekiyor. Kasko fiyatı herkes ve her araç için farklı olduğu gibi bu kapsam artırımı da herkes için değişecektir mutlaka. Ben kaskoyu yaptırmış olduğum acenteme 150 TL’ye yaptırdım. Gerekmedi ama kafam da rahattı.

Eylül 2014 tarihli önemli ekleme: Aşağıda paragraflarca uluslararası ehliyet sorunundan bahsettim ancak Türkiye’nin Atina Büyükelçiliği’nin 16 Eylül 2014 tarihli duyurusuna göre bu konu çözüldü.

 

Bir de uluslararası ehliyet sorunsalı var. Baştan sona saçma bir uygulama. Başka sınır kapılarında uygulanıyor mu bilmiyorum ama Türkiye’den Yunanistan’a otomobille geçiş yaparken diğer evraklarından yanında bir de uluslararası ehliyet görmek istiyorlar. Yoksa geçiş yapamıyorsunuz. Konuyu ilk defa duyanların verecekleri tepkileri tahmin ediyorum: “Ben daha önce yurtdışında kiralık araç kullandım, Türk ehliyeti yeterli oluyor“, “Türk ehliyetlerinde İngilizce açıklamalar da var, neden yeterli olmuyor” gibi hepimizin haklı olarak verdiği tepkiler bunlar. Ama maalesef saçma da olsa bir uluslararası ehliyet gerekiyor çünkü sınırda soruyorlar. Örneğin sınırı otobüste yolcu olarak geçsek ve yarım saat ilerideki Dedeağaç’ta araç kiralasak, o araçla bütün Avrupa’nın altını üstüne getirsek kimse bu ehliyeti sormayacak ama işte sınırı arabayla geçerken soruyorlar. Hiçbir mantık göremedim bu olayda.

Uluslararası ehliyetin bir mantığı olmadığı gibi fiyatı da gayet tuzlu: 350 TL! Türkiye’de uluslararası ehliyeti vermeye yetkili kurum Türkiye Otomobil ve Turing Kurumu. Birçok ildeki veya sınır kapılarındaki şubelerinden uluslararası ehliyetinizi alabilirsiniz. Nüfus cüzdanı fotokopisi, iki fotoğraf ve ehliyetle başvuruluyor. Sınır kapılarındaki şubeleri tatil günleri dahil 24 saat açık diye biliyorum ama yine de önceden araryıp teyit almakta fayda var.

Geziye çıkmadan önce internette uluslararası ehliyetin gerçekten gerekli olup olmadığına dair çok araştırma yapmıştım. Soruyorlar diyenler de çoktu, sormuyorlar diyenler de. “9 kez geçişimden sadece birinde sormadılar” diyenler de vardı, “5 kez geçişimden hiçbirinde sormadılar” diyenler de vardı. Demek ki bu iş biraz piyango. Biz de şöyle bir karar aldık: Uluslararası ehliyet almayacaktık ama başvuru için gerekenleri yanımızda hazır tutacaktık. O olmadan sınırdan geçebilirsek ne ala, geçemezsek de Türkiye sınır kapısına dönüp ehliyeti alıp öyle devam edecektik. Yani sadece zaman kaybını riske ediyorduk.

Yunan sınırındaki memur uluslararası ehliyet sordu. Olmadığını söyleyince bizi geçirmedi. Aynen planladığımız gibi uluslararası ehliyeti sınırda aldık ama bu bize 1 saat kaybettirdi. Çünkü Turing kurumunun tek bir gişesi, tek bir çalışanı vardı ve sıra uzun olmamasına rağmen her bir kişinin işi 15 dakikadan fazla sürüyordu. Bu arada kredi kartıyla da ödeme kabul etmiyorlar, nakit ödemeniz gerekiyor. Yunanistan sınırlarına ikinci kez dayanmamızda farklı bir memur vardı ama o da uluslararası ehliyetimizi istedi.

Sadece yurtdışında değil, yurtiçinde de her gezginin hayat kurtarıcısı, olmazsa olmazı GPS navigasyon cihazı veya navigasyon uygulaması kurulu bir akılı telefon. Bir navigasyonunuz olmadan yurtdışına gitmeyi aklınızdan bile geçirmeyin, çok zaman kaybına neden olur, ayrıca kaybolursanız yolunuzu önünde sonunda bulursunuz ama tadınız kaçar.

Benim Türkiye’de kullandığım TomTom marka navigasyon cihazım var. Buna Yunanistan haritası ekleme maliyeti 120 TL olduğundan o seçeneği eledim. Akıllı telefonuma yüklemek için internete bağlantısı gerektirmeyen, haritayı hafızada tutan bir uygulama buldum: Sygic. Sygic normalde sadece 7 gün boyunca ücretsiz kullanılabilen, kullanmaya devam edecekseniz para ödemeniz gereken bir uygulama. Ama Türk sitelerinde ücret ödetmeyen crack’li versiyonları bulunabiliyor. İstediğiniz ülkenin (veya ülkeler grubunun) haritasını yükleyebiliyorsunuz. Türkiye ve Yunanistan haritalarını yükleyip o işi hallettim. Seçeceğiniz uygulamanın internet bağlantısı gerektirmeyeceğinden emin olun çünkü yol boyunca onun kullandığı internet size dönüşte yüklü bir fatura olarak dönebilir.

Aşağı yukarı 2000 km yol katedeceğimiz için arabayı bir “uzun yol öncesi kontrol”e soktum. Çok az eksilmiş olan yağını tamamladılar, havasını, suyunu kontrol ettiler. Başka neleri kontrol ettiler bilmiyorum ama arabanın uzun yola hazır olduğunu söylediler ve benden bunlar için ücret almadılar.

Yolculuk öncesi arabaya özel başka bir hazırlık yapmadık. Diğer hazırlıklarımız zaten her gezi öncesi yapılması gereken standart hazırlıklardı. 14 Ekim Pazartesi günü (Kurban Bayramı Arifesi) saat 13.15 civarında Bursa Nilüfer’deki Migros önünden çıktık yola.